संवत्सरामध्ये नव दिन ।। नवरात्रमहात्म्य थोर जाण ।। व्हावयाचे काय कारण ।। एकाग्र चित्ते श्रावण करा ।। पुलस्तीच्या वंशी जन्मले ।। रावण-कुंभकर्ण बरे मातले ।। सर्व देव बंदी घातले ।। कार्यी योजिले सर्वही ।। ब्रह्मदेवे पंचांग सांगावे ।। इंद्रे पुष्पहार गुंफावे ।। रावणाच्या गळा घालावे ।। तोषवावे सकळीके ।। चंद्राने छत्र धरावे ।। सूर्याने दीप पाजळावे ।। वरुणाने उदक भरावे ।। तीर्थसमुद्रालागोनी ।। अग्नीने सर्व वस्त्रांचे मळ ।। क्षालन करावे तत्काळ ।। गणपतीने पशु सकळ ।। रावणाचे राखावे ।। वायुने रावण गृहिची धूळ ।। सर्वदा केर काढावा सकळ ।। षष्ठीदेवतेने तत्काळ ।। बाळंतपण करावी ।। ऐशी सहस्त्र स्त्रिया जाण ।। एकलक्ष पुत्रसंतान ।। सव्वा लक्ष पौत्रप्रमाणे ।। रावणाचे असती पै ।। अष्टभैरव जे का प्रबळ ।। रावणाचे ते कोतवाल ।। त्यांनी जागुनी केवळ ।। चौकी पहारा करावा ।। मल्लारी देव जाण ।। तेणे करावे केश कृंतन ।। नवग्रहां नीही मिळोन ।। अज्ञेकरून वर्तावे ।। या प्रकारे कार्यार्थी केले ।। कितीएक बंदी घातले ।। देवऋषी त्रास पावले ।। शरण गेले ब्रह्मयासी ।। तेणे विष्णूसी प्रार्थिले म्हणून ।। राम लक्ष्मण जाहले उत्पन्न ।। त्यांनी युद्ध केले दारूण ।। लंकेवरी रावणाशी ।। इंद्रजीत कुंभकर्ण ।। या गोघांचे केले हनन ।। परी रावणासी मरण ।। कैसे होय कळेना ।। रावणासी अमरत्वाचा वर ।। हृदयी अमृतकलश साचार ।। संग्रामी त्याचे छेदिता शीर ।। पुन्हा उत्त्पन्न पै होय ।। तेव्हा राम चिंताक्रांत जाहले ।। सर्व देवांसी संकट पडले ।। मग ब्रह्मदेवे जागृत केले ।। महामायेसी ते काळीं ।। रामासी व्हावा जय प्राप्त ।। रावणासी मृत्यू निश्चित ।। म्हणवून ब्रह्मदेव त्वरित ।। जागृत करिता जाहला ।। आश्विन शुक्ल प्रतिपदेसी ।। देवी जागृत झाली निशी ।। चंद्रदर्शन नसता रात्रीसी ।। जागी जाहली महामाया ।। म्हणोनी चंद्राचे दर्शन ।। ते दिवसी न घ्यावे आपण ।। असो रामासी जय होईल जाण ।। ऐसा वर दिधला ।। मग सर्व देव ऋषी मिळोनी ।। निश्चय केला अपुले मनी ।। रावण मरेपर्यंत सर्वांनी ।। आराधावी जगदंबा ।। ऐसा सर्वांनी निश्चय करून ।। मग मांडियेले अनुष्ठान ।। कालाश्स्थापन देविपूजन ।। चंडीपाठ आरंभिला ।। कुमारीपूजान उपोषण ।। यथाशक्ती ब्राह्मण भोजन ।। सर्व देव ऋषी मिळोन ।। अनुष्ठान चालविती ।। इकडे देवीचे आज्ञे करून ।। युद्ध मांडिले अतिदारूण ।। सप्त दिवस पर्यंत जाण ।। अहोरात्र युद्ध केले ।। मग अष्टमी दिवसी देख ।। मरण पावला दशमुख ।। कोट्यावधी योगीनिंसह सुरेख ।। तै प्रकट जाहली जगदंबा ।। ब्रह्मा आदिकरुनी देव ।। तेव्हा आनंदले सर्व ।। नानापरींचे वर अपूर्व ।। पावुनी स्तविती देवीते ।। मग देवीच्या अज्ञेकरून नवमीसी ।। होम पारणे सारुनी ।। देविकारणे बलिप्रदान ।। केले अपराण्हि देवांनी ।। इकडे रामे बिभीषणाला ।। लांकाराज्यी स्थापन केला ।। मग दिव्य देवूनी सीतेला ।। निघता जाहला सुमुहूर्ते ।। अश्विन शुक्ल दशमी जाण ।। सायंकाळी नक्षत्र श्रवण ।। विजय नामाचा काल पूर्ण ।। तारकाउदयी जाणावा ।। तो विजय काल सकळीक ।। सर्वकार्यार्थसाधक ।। प्रयाणमुहूर्ती विशेषक ।। सर्व कामना सिद्ध होती ।। विजयकालाची म्हणुनी ।। विजयादशमी म्हणती जनी ।। तो विजयमुहूर्त पाहुनी ।। निघता जाहला काकुत्स्थ ।। सर्व देवासहित जाण ।। करोनिया शमीपूजन ।। केले शमिसी प्रिय भाषण ।।मग पुष्पकी बैसला ।। इशान्येसी केले गमन ।। आला अयोध्येलागून ।। सर्व सुह्यदादिजना भेटोन ।। राज्य करिता जाहला ।। सर्व देव ऋषींसी आनंद ।। जाहला तुटले अवघे बंध ।। सीमोल्लंघन केले प्रसिद्ध ।। स्वेच्छाचारे दशमीसी ।। या कारणास्तव जाण ।। विजयादशमीसी पूजन ।। करावे ईशान्येसी सीमोल्लंघन ।। शमीपूजने जयप्राप्ती ।। नवरात्री आणि विजयादशमीस ।। महापूजा करावी विशेष ।। त्या पूजेच्या करणे अवश्य ।। वार्षिकी पूजा म्हणावी ।।
